مگنت بیضی

مگنت آزمایشگاهی در واقع یک میله ی مغناطیسی می باشد که برای هم زدن از آن استفاده می گردد. این وسیله را در داخل مایع قرار می دهند و با به حرکت در آمدن و چرخش آن عمل هم زدن ایجاد می شود. با قرار گرفتن ظرف حاوی مگنت آزمایشگاهی روی همزن مغناطیسی به واسطه ی وجود الکترومگنت ها یا آهن ربای چرخشی در دستگاه همزن، مگنت شروع به چرخش می کند.

این مگنت های آزمایشگاهی دارای روکش های متفاوتی هستند. این روکشها عموما از تفلون و به ندرت از شیشه استفاده می شود. روکش های شیشه ای دارای کاربردی خاص هستند، از این روکش ها برای محلول های فلزی قلیایی در محلول یا بخار آمونیاک و همینطور برای فلزات قلیایی مایع البته به جز آب قلیایی که موجب خوردگی شیشه می شود مورد استفاده قرار می گیرد. مزیت هر دو روکش این است که از لحاظ شیمیایی خنثی هستند و با محتوای داخل ظرف واکنش نمی دهند و آن را آلوده نمی کنند، با این وجود مگنت های تفلون دوام بیشتری دارند و درصد بسیار کمتری در محلول ها ساییده می شوند.